-
De evacuatie
Papa Smeets die zoveel met zijn familie had meegemaakt zag het niet meer zitten. Op een gegeven moment kon hij met een Duits konvooi mee naar Doesburg in Gelderland. Waar een broer van hem directeur van een school was. Het was moeilijk want Moeke en Juul lagen in het ziekenhuis. Marius beloofde hem een beetje voor hen te zorgen. Jan en Zus gingen mee met papa Smeets. "Gelukkig", zei mijn vader, "die zijn bij het front vandaan". Maar niet te denken dat het Duitse konvooi levensgevaarlijk was. Weken daarna hoorden we dat dit konvooi door Engelsen vliegtuigen beschoten was. Er waren gewonden en doden.... Jan lag in het ziekenhuis vol granaatscherven. Een vinger van hem moest geamputeerd worden. De familie Smeets en onze Zus hadden gelukkig niets. Maar twee kennissen die ook mee waren, waren dood. Dit waren allemaal geruchten, zekerheid hadden we niet.
Mijn pap was bang. Hij zij altijd 'Als de Engelsen ons van de overkant moeten bevrijden blijft er niets meer van Venlo over. Toen kwam plotseling een oproep voor evacuatie. De Duitsers wilden heel Venlo evacueren. De Amerikanen kwamen vanuit het zuiden flink aanzetten. De mensen moesten te voet naar Altereren, daar stonden treinen klaar.